De klarte det, de andre

De klarte det, de andre HISTORrER FRA De klarte det, de andre Av HHde Saind vik t same Mim mrnr, Anna. Kandtje var det derfor mor mi akna ein mo.rgon og te,-• re at n,o var det noko gale. Vti . Ho ltcitte de, liaddcalt Mta etter hemie c,j st1111d ell, og &m\!, henn,r: pA sj,llkehoseL Lita i andlet-et og med lJ'!llf.11; b.t:ndcr. -Jeg tror ikke det er d en, 5.1 bo, [ fetn · r var de $lik: Ho s.,t i den m S,Cgrø.ne of: cLJ med eit landskapsmalcri. over hov L!ldet, ,,..liffor i fry 'ebok n og krumkaker i honnings.Il nn. afTelltjcr.flt: la ho i 1ekk p stdileov. K ttc:n hadd korne ui:a l'l frl I is. .gove:r 1'(1h'er, r;m ,eir kac.t.prang oppi$Ct1ga til den gamle kvinna og lagt seg til reJtt midt rJ1 dyna 5, ho jølv met ikk1e fckl-. pl.is . Anna v rt liggande heile nan.1 musestille. tr, uk og strauk med dci gamle hemknc ov r katt. pelsen. I kk · e eitt s-ckund hadde ho 5,0ve, fort, Ide h.o cinare, og la [il: -Vi kan ikke s.e det på katter. Men je er helt $il( kc· p.. at dc:n smil tC- Det ,,ar tjølv&agir døden. H , v if> te det ho o ,,men skulk:aldri seie det til meg. Ho var ncn . deivan mjuke. Eg b rinn sylte1i,y, $m('lr H/1-101/cr redd for det. At eg sk tlJe · i n na meg i, o t, ukker og rvi sel med 1ulcnmtiv. .lh1 urolei: i nærværec av døden. a( eg ikkje ville komc • n ·ndc-Flein: gonger h;,iddc vi ll/.'{c/.f(. -Jeg m alltid h,. sukker pJ ,,,aAene. s:a ho sn.alb. om det, og d n .i.tc tida fortal.te ho har l!;ong ined.1n ho smiltf!, som for. ei /2ett'/J meg alle hi roria.ne sine. Om ein fur om var ,u det ,,.1r den la ta ho hadde -at ho m ne fl, nikker p, vaflene. Ho fa.rga alltid h ttl ]il at del :dg mu sebru.1u m. Hos. g .seg i :s.i,cgden og a at eg ser d. ikkje s..'li vcr.t ut. Ho falda henclc11e ifungct:. -Jeg har han det , bx . Eg m. terikt: p det: Ho h.idde kome htt som brud helga cttec at krigen braut 11t i landet og d'i han dø-ydde an ho verande bak desse glasruten.e. Ho sågstudenrnr flyua inn og 111r.S.gv. rc:rikøma. jent viritcielili lwd ri gc:hoft:a.Nlr det ring · på døra henn r opna ho ,;•indaugetog kasta nøk.kelen ut, dl presl!!!n ne•;ø,en, e.nnin.nene eller OS'.t. cin var in.ne, sa ho &et $.1m gong etter g ng: -J,c: har hatt et ! godt, llg jeg ,o;mi.kker med Jesur. hver dag. Ho lo 5A det wng me la.n synet Yartd,3dcgan: og føtcne 11ek1:a .\ bera. Deiberre knakk urider henne eio dag, og ho slo reg fordc-rv.1. Første g nge11 det skjcd c tenk,e c: :u 110 er dcit ikkje lengc:til, cgmll vcanemcgt.il det. Ho kan fare n/lr som helst. Anna f6r 1kkje. Ho s t j StiJ,,a si u,g smilte -I mm ov jeg medcnk:m. bnrtc p.\ .i0cn iover ti 5i-tlr hll11 kam h · im for dø. Om kakene ho pla servere om manm:n ho hadde elska, og om akner. Eg n:i.r ac ho hadde b}'rj. .i k 1ermc fllllrring.'I av nciko ii m.ili.n den gorigen ho br tt s g p! meg, I si, ndlctct og !;;i: -1 klarte det de , ndrc. De:[ var døden ho nakka m. iste gong eg tala moo herme, milllte eg henne pil de,, k n• $kje for .l linna ei la.s [r. sr. fi: r henne, for rnr:g sjølv, for1det cin,,nc ein veit sikkcn · liv,c:t, :u i.n stad :r grensa trekt opp for c:igJ1c li:v-De klarte det de aodrc. Sid.ll høyrdc eg '_kkjc orda hos.i. Men eg .g so:ngen. Ho fekk øl vhår og glatt andlcc medan ho IJg der. Eg renkcc p.i morfar,en min, $-Om seier m det J. bli .,m mal er $.OM J Ide av s,eg ciu og eitt plagg. Tl s!.utt så end r ei1:1 opp 50m dl cin kom til verda, rom eit .pedbam. Sy.ng saman med meg Anna,, a eg sisre gonge-.n. Og eg •gar ho• son.g. æ gjekk, l:1 eg andletet ned mut den , ce pan11 Ju:1u1a.r og sa høge, · om for l dø.yve tvikn= -i i;k:ll klare dec, "i og. Te"1t.ll er trykket i Bergen Tidmde5 h.lgebilag .Tid og skd" rmm 20()0. TPOSTEN R.5 • 2000